002 - Rozmowa

Takie małe info. W tym rozdziale będzie Yoda. Więc kiedy on będzie gadał to wiecie, będą te zdania tak ułożone jak on mówi. 

   Od samego rana, Yoda, Han, Leia i Luke rozmawiali na temat Sophie.

- Stąd trzeba wywieźć ją  - powiedział zielony ludek.

- Mistrzu, to nie jest dobry pomysł - odpowiedział blond włosy chłopak.

- Na Naboo. Sithowie nie będą podejrzewali, że tam jest - oznajmiła księżniczka.

- Będą szukać do skutku, więc wcześniej czy później i tak ją dopadną - Solo tracił nadzieję.

- O weź ty nie marudź! Ciągle tylko zrzędzisz - krzyknęła dziewczyna.

- Młodzi, koniec. Poważna sprawa to. W wielkim niebezpieczeństwie Sophie jest, wymyślić trzeba jak najszybciej coś - oznajmił mały goblin (Yoda tak dla informacji. Tyko brak synonimów).

- Ma rację - powiedziała Leia. Mam pomysł. Han, zajmiesz się transportem. Luke bronią a ty drogi, mistrzu razem ze mną, strategią - powiedziała jedyna pani w tym gronie.

- Sokół Millennium? - zaproponował.

- Może być. Jutro wszyscy mają mieć przygotowane rzeczy do misji. A ja z Yodą pomyślimy nad naszymi ruchami, w czasie wyprawy.

- Moc niech będzie z wami - pożegnał się i wyszedł.

***

   Sophie od dziesięciu minut czekała na Luka. Strasznie się jej nudziło. Nagle do sali przyszedł Solo.

- Gdzie mój trener? - zapytała dziewczyna.

- Nie przyjdzie. Ale za to jestem ja - odpowiedział.

- Nic mi nie powiesz? 

- Aha, czekasz na przeprosiny? A więc przepraszam - powiedział do nastolatki.
- Noo. A teraz dlaczego Luke nie przyszedł - spytała zaciekawiona.
- Ma ważną sprawę do załatwienia - oznajmił.
- Jaką?
- Młoda, nie wtykaj nosa w nie swoją robotę - żartobliwie powiedział.
- Przestań do mnie tak mówić! - krzyknęła wkurzona Sophie.
- Dobra...
- A teraz mów co ze Skywakerem - stanowczo rzekła.
   Dziewczyna była bardzo ciekawa, dlaczego Luke nie było.
- Mam mówić prawdę? - zapytał, chociaż znał odpowiedź.
- Tak! No gadaj.
- A więc, Sithowie chcą cię porwać, wyciągnąć od ciebie informacje. Torturą jak nie będziesz chciała im powiedzieć a potem zabić - walnął prosto z mostu.
- Aha - nastolatka nie wiedziała co ma mówić. - A to wszystko. Dlaczego?
- Ponieważ myślą, że twoja matka ma bardzo cenne wiadomości, o Jedi.
- Poczekaj... Nie rozumiem. Moja mama... Nie no to nie prawda - zaprzeczała.
- Wszyscy to wiemy, jednak oni uważają inaczej - chciał pocieszyć dziewczynę.
- Ja chyba pójdę...
- Niech Moc Będzie z Tobą.

***

   Sophie czuła się strasznie. Bała się o mamę. Zadawała sobie to pytanie: Dlaczego ja? Załamana, płacząc siedziała na łóżku i próbowała obmyślić strategie pokonania Sithów. Po chwili, do pokoju ktoś zapukał.

- Halo, jesteś tam? - zapytał Luke.

- Nie ma mnie - odpowiedziała szlochając. 

- Mogę wejść? - nie chciał odpuścić.

- Rób co chcesz.

   Nastolatka podeszła i otworzył drzwi. 

- Co ci jest? - spytał
Jeszcze się pytasz...
   Chłopak usiadł obok dziewczyny i zaczął mówić:
- Nie martw się, twoja mama będzie bezpieczna - próbował pocieszyć Sophie.
- Nie oszukujmy się. Mam szesnaście lat a nie pięć, wiem, że w końcu i tak nas dopadną - nie przestawała płakać.
- Wcale tak nie musi być, trochę więcej wiary.    - Kiedy wyruszamy? - zapytała.
- Za trzy dni, musimy się jeszcze przygotować. Najpierw wywieziemy cię na Naboo. Nie powinni przepuszczać, że tam jesteś - powiedział.
- Znajdą nas, więc po co się ukrywać - traciła nadzieję.
- Nie no, ty jesteś jak Han. Ciągle marudzisz - oznajmił. - A teraz muszę iść. Niech Moc Będzie Z Tobą.
- Pa - odpowiedziała.

***

   Po wyjściu Luke'a, dziewczyna wyjęła miecz spod łóżka i zaczęła nim wymachiwać. Była bardzo zła, więc rozwaliła szafę, biurko i pudło na brudne ubrania. A potem padła na podłogę. Zemdlała. Leżała przez godzinę, aż do jej drzwi ktoś zapukał.
- Sophie, otwieraj - mocno uderzył w drzwi i wszedł do środka- Halo! - krzyknął.
- Yyy - mamrotała pól przytomna dziewczyna.
- Żyjesz? - zapytał i lekko uderzył ją w policzek.
   Nagle do pomieszczenia wbiegła Leia.
- Co z nią? - spytała.
- Skąd wiesz, że coś jej jest?
- Są tu kamery - odpowiedziała. - Chyba nic jej nie jest - stwierdziła, patrząc się na dziewczynę.
- Sprytna jesteś. A co z tą strategią, do naszej misji? - podpytywał się (Brak synonimów)
- Na razie Yoda nic nie wymyślił. Zajmijmy się Sophie - powiedziała księżniczka.
- Co się stało? - szesnastolatka oprzytomniała.
- Spokojnie - oznajmił Solo i przeniósł ją na łóżko

_________________________________________________________________________________

!Witajcie!

Nie wiedziałam, że będę tak szybko wstawiać rozdziały. Większości blogerek z hangouts nie chcę się komentować. Np. Emi, Zuzeł. Ja was kiedyś zabiję, szczególnie Zuzę. Magda mam prośbę utop je dwie na basenie w piątek. Muhaha. Oki ogar. Wracając do bloga, mam dużoo weny. Ale rodzice nie pozwalają mi tyle siedzieć. Więc łażę po pokoju i gadam do mikrofonu cały rozdział. Potem go przepiszę. Chciałam serdecznie podziękować May i Mice, że broniłyście mnie przed tymi hejtami :* Wiem, że są błędy, ale mam nadzieję, że mało. Przejdźmy do dedyków.

Dedyk dla:

Magdy 

Miki 

Pauliny :*
Vanessy

Niech Moc Będzie Z Wami

Olga :*